Sé munur á uppsetningu texta hér að neðan og í PDF skjali gildir PDF skjalið. 672/2006
Nr. 672/2006	18. júlí 2006

REGLUGERÐ

um vaktstöð siglinga og eftirlit með umferð skipa.

I. KAFLI
Almenn ákvæði.

1. gr.
Yfirstjórn, markmið og hlutverk.

Samgönguráðherra fer með yfirstjórn mála er varða vaktstöð siglinga, en Siglingastofnun Íslands fer með framkvæmd þeirra.

Markmiðið með reglugerð þessari er að setja nánari ákvæði um framkvæmd laga nr. 41/2003 um vaktstöð siglinga, þar á meðal um tilkynningar skipa, um staðsetningu, flutning hættulegs eða mengandi varnings, óhöpp og slys.

Til að ná þessu markmiði hefur Siglingastofnun Íslands sett á stofn vaktstöð siglinga sem sinna skal verkefnum samkvæmt lögum nr. 41/2003 um vaktstöð siglinga. Vaktstöð siglinga rekur eftirlits- og upplýsingakerfi fyrir umferð á sjó með það að markmiði að auka öryggi og skilvirkni skipaumferðar og bæta viðbrögð við atvikum, slysum eða hættum sem kunna að skapast á sjó og stuðla þannig að bættu öryggi sjófarenda og því að koma í veg fyrir eða greina mengun af völdum skipa. Vaktstöðin skal jafnframt hafa eftirlit með og gera allar nauðsynlegar og viðeigandi ráðstafanir til að tryggja að skipstjórar, rekstraraðilar eða umboðsaðilar skipa, sem og farmsendendur eða eigendur hættulegra eða mengandi vara sem fluttar eru um borð í slíkum skipum, uppfylli kröfur reglugerðar þessarar.

Að vaktstöð siglinga standa annars vegar Siglingastofnun Íslands og hins vegar Landhelgisgæsla Íslands, Neyðarlínan hf. og Slysavarnafélagið Landsbjörg og er um samstarfsverkefni þessara aðila að ræða.

Siglingastofnun Íslands skal gera þjónustusamning við framangreinda samstarfsaðila um rekstur vaktstöðvarinnar og þau verkefni sem vakstöðin skal hafa með höndum og fer um samstarf aðila samkvæmt þeim þjónustusamningi.

2. gr.

Gildissvið.

Þessi reglugerð gildir um öll skip sem sigla í íslenskri efnahagslögsögu nema annað sé tekið fram og vegna leitar og björgunar á íslenska leitar- og björgunarsvæðinu eins og það er skilgreint hjá Alþjóðasiglingamálastofnuninni.

Ákvæði II. kafla reglugerðarinnar um tilkynningar frá skipum og eftirlit með þeim gildir um skip sem eru 300 brúttótonn að stærð og stærri, nema annað sé tekið fram. Ákvæði kaflans gildir ekki um:

a)	herskip, hjálparskip í flota eða önnur skip í eigu eða rekstri ríkisins sem eru starfrækt af hinu opinbera og ekki í viðskiptaskyni;
b)	fiskiskip, skip af hefðbundinni gerð og skemmtibátar styttri en 45 metrar;
c)	eigið eldsneyti undir 5.000 tonnum, vistir fyrir skip og búnað til notkunar um borð í skipum.

Ákvæði IV. kafla reglugerðarinnar um sjálfvirkt tilkynningarkerfi íslenskra skipa tekur til allra íslenskra skipa.

3. gr.

Skilgreiningar.

Í þessari reglugerð er merking eftirfarandi hugtaka sem hér segir:

a)	„viðeigandi alþjóðagerningar“: eftirtaldir gerningar:

	—	MARPOL-samningurinn: alþjóðasamningur um varnir gegn mengun frá skipum, 1973, og bókunin við hann frá 1978;
	—	SOLAS-samningurinn: alþjóðasamningur um öryggi mannslífa á hafinu, ásamt bókunum við hann og breytingum á honum;
	—	alþjóðasamningur um mælingar skipa frá 1969;
	—	alþjóðasamningur um íhlutun á úthafinu þegar óhöpp koma fyrir sem valda, eða geta valdið, olíumengun, frá 1969, ásamt bókun við hann frá 1973 um íhlutun á úthafinu ef mengun á sér stað af völdum annarra efna en olíu;
	—	SAR-samningurinn: alþjóðasamningur um leit og björgun á sjó, 1979;
	—	ISM-alþjóðareglurnar: alþjóðareglur Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar um öryggisstjórnun;
	—	IMDG-alþjóðareglurnar: alþjóðareglur um flutning hættulegra vara á sjó;
	—	IBC-alþjóðareglurnar (alþjóðareglur um efnaflutningaskip): alþjóðareglur Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar um smíði og búnað skipa sem flytja búlkafarma af hættulegum efnum;
	—	IGC-alþjóðareglurnar (alþjóðareglur um gasflutningaskip): alþjóðareglur Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar um smíði og búnað skipa sem flytja búlkafarma af fljótandi gastegundum;
	—	BC-reglurnar: reglur Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar um örugga meðhöndlun búlkafarma í föstu formi;
	—	INF-reglurnar: reglur Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar um öryggi í flutningi á geisluðu, kjarnakleyfu eldsneyti, plútóni og úrgangi með mikla geislavirkni í geymum um borð í skipum;
	—	ályktun Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar A.851(20): ályktun Alþjóða-siglingamálastofnunarinnar A.851(20) undir yfirskriftinni „grundvallarreglur um tilkynningaskyldukerfi skipa og upplýsingaskyldu skipa, þar með taldar leiðbeiningar um tilkynningu atvika þar sem hættulegar vörur, skaðleg efni og/eða sjávarmengunarvaldar eiga í hlut";

b)	„rekstraraðili“: eigandi eða útgerðaraðili skips;
c)	„umboðsaðili“: einstaklingur með umboð eða heimild til að veita upplýsingar fyrir hönd rekstraraðila skips;
d)	„farmsendandi“: einstaklingur sem gerir samning, eða samningur er gerður í hans nafni eða fyrir hans hönd, við flutningafyrirtæki um flutning á vörum;
e)	„félag“: félag í skilningi 2. mgr. 1. reglu í IX. kafla SOLAS-samningsins;
f)	„skip“: hvers kyns skip eða far sem siglir á opnu hafi;
g)	„hættulegar vörur“:

	—	vörur sem eru flokkaðar samkvæmt IMDG-alþjóðareglunum,
	—	hættuleg, fljótandi efni sem talin eru upp í 17. kafla alþjóðareglnanna um efnaflutningaskip,
	—	fljótandi gastegundir sem taldar eru upp í 19. kafla IGC-alþjóðareglnanna,
	—	föst efni sem um getur í viðbæti B í BC-reglunum.

Einnig eru innifaldar vörur sem eru háðar viðeigandi forsendum um flutning í samræmi við málsgrein 1.1.3 í alþjóðareglunum um efnaflutningaskip eða málsgrein 1.1.6 í IGC-alþjóðareglunum;

h)	„mengandi vörur“:
	—	olíur samkvæmt skilgreiningu í I. viðauka við MARPOL-samninginn;
	—	fljótandi eiturefni samkvæmt skilgreiningu í II. viðauka við MARPOL-samninginn;
	—	skaðleg efni samkvæmt skilgreiningu í III. viðauka við MARPOL-samninginn;

i)	„farmflutningseining“: ökutæki til flutninga á vegum, vagn til að flytja farm með járnbrautum, flutningagámur, tankbifreið, járnbrautartankvagn eða færanlegur geymir;
j)	„póstfang“: nafn og boðleiðir sem nota má, ef nauðsyn krefur, til að ná sambandi við rekstraraðila, umboðsaðila, hafnaryfirvald, lögbært yfirvald eða annan viðurkenndan einstakling eða aðila sem býr yfir nákvæmum upplýsingum um farm skipsins;
k)	„lögbær yfirvöld“: yfirvöld og stofnanir sem EES-ríkin hafa tilnefnt til að taka á móti og senda upplýsingar sem gefnar eru samkvæmt reglugerð þessari;
l)	„hafnaryfirvald“: hafnarstjóri eða annar aðili sem sveitarfélag hefur tilnefnt til að taka á móti og framsenda upplýsingar sem gefnar eru samkvæmt reglugerð þessari;
m)	„neyðarhöfn eða skipaafdrep“: höfn, hluti hafnar eða annars öruggs skipalægis eða akkerislægis eða annað skýlt svæði sem Siglingastofnun Íslands auðkennir til að taka á móti nauðstöddum skipum;
n)	„vaktstöð siglinga“: starfsemi sem er stofnað til af íslenskum stjórnvöldum í samræmi við reglugerð þessa og annast skipaumferðarþjónustu, þ.e. stöð á landi sem ber ábyrgð á rekstri tilkynningarskyldukerfis sem samþykkt er af Alþjóðasiglingamálastofnuninni og ber ábyrgð á að samræma leitar- og björgunaraðgerðir, sbr. lög um vaktstöð siglinga. Jafnframt tekur vaktstöð siglinga á móti tilkynningum vegna flutnings á hættulegum efnum, sbr. lög um verndun hafs og stranda;
o)	„skipaumferðarþjónusta“: þjónusta sem ætlað er að efla öryggi og skilvirkni skipaumferðar og vernda umhverfið, sem hefur möguleika á gagnvirkum samskiptum við skipin og getur brugðist við umferðaraðstæðum sem skapast á skipaumferðarþjónustusvæðinu;
p)	„leiðastjórnunarkerfi skipa“: hvers konar kerfi einnar eða fleiri siglingaleiða eða ráðstafana til leiðastjórnunar sem ætlað er að draga úr hættu á slysum. Það tekur til aðskildra siglingaleiða, tvístefnuleiða, leiða sem mælt er með, svæða sem forðast ber, grunnleiða, umferðarhringja, varúðarsvæða og djúpleiða;
q)	„skip af hefðbundinni gerð“: allar tegundir sögulegra skipa og eftirlíkinga þeirra, þar með talin skip hönnuð til að hvetja til þess að hefðbundið verklag og sjómennska fari ekki forgörðum, standi sem lifandi menningarverðmæti og sé innt af hendi samkvæmt hefðbundnum grundvallarreglum sjómennsku og tækni;
r)	„slys“: slys í merkingu kóða Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar um rannsóknir á slysum og óhöppum á sjó, sbr. lög um reglugerð um rannsókn sjóslysa.

II. KAFLI
A. Tilkynningar frá skipum og eftirlit með þeim.

4. gr.
Tilkynning áður en komið er til hafnar á Íslandi.

Rekstraraðili, umboðsaðili eða skipstjóri skips sem er á leið til hafnar á Íslandi skal senda þær upplýsingar, sem koma fram í 1. mgr. I. viðauka reglugerðar þessarar, til vaktstöðvar siglinga:

a)	með að minnsta kosti 24 klukkustunda fyrirvara; eða
b)	eigi síðar en þegar skip heldur frá fyrri höfn ef siglingatíminn er undir 24 klukkustundum, eða;
c)	ef ekki er vitað hver viðkomuhöfnin er eða ef henni er breytt meðan á siglingu stendur, eins fljótt og upplýsingar þess efnis liggja fyrir.

Skip sem koma frá höfn utan EES-ríkja og eru á leið til hafnar á Íslandi með hættulegar eða mengandi vörur skulu uppfylla tilkynningarskyldu samkvæmt 13. gr.

5. gr.

Eftirlit með skipum sem sigla inn á svæði sem heyra undir tilkynningarskyldu.

Vaktstöð siglinga skal hafa eftirlit með og gera allar nauðsynlegar og viðeigandi ráðstafanir til að tryggja að öll skip sem sigla inn á svæði þar sem tekið hefur verið upp tilkynningarskyldukerfi uppfylli reglur þess um að gefa þær upplýsingar sem krafist er, með fyrirvara um viðbótarupplýsingar sem krafist er í samræmi við ályktun Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar A.851(20). Tilkynningarskyldukerfi skal viðurkennt af Alþjóðasiglingamálastofnuninni í samræmi við 11. reglu í V. kafla SOLAS-samningsins og starfrækt af einu eða fleiri ríkjum, þar af skal að minnsta kosti eitt vera EES-ríki, í samræmi við viðeigandi leiðbeiningar og viðmiðanir sem unnar eru á vegum Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar.

Þegar tillögur um ný tilkynningarskyldukerfi eða um breytingar á gildandi tilkynningarskyldukerfi eru lagðar fram til samþykktar hjá Alþjóðasiglingamálastofnuninni skal láta a.m.k. upplýsingarnar, sem vísað er til í 4. mgr. I. viðauka reglugerðar þessarar, fylgja með.

6. gr.
Notkun sjálfvirkra auðkennikerfa (AIS).

Hvert það skip sem kemur til hafnar á Íslandi skal, í samræmi við tímaáætlunina sem tilgreind er í 1. mgr. II. viðauka reglugerðar þessarar, vera búið sjálfvirku auðkennikerfi (AIS) sem uppfyllir staðla Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar.

Skip sem búin eru sjálfvirku auðkennikerfi skulu ætíð hafa kerfið í gangi nema ef alþjóðasamningar, reglur eða viðmiðanir kveða á um vernd siglingafræðilegra upplýsinga.

7. gr.
Notkun leiðastjórnunarkerfa fyrir skip.

Vaktstöð siglinga skal hafa eftirlit með og gera allar nauðsynlegar og viðeigandi ráðstafanir til að tryggja að öll skip sem sigla inn á svæði skyldubundins leiðastjórnunarkerfis skipa noti kerfið í samræmi við viðeigandi leiðbeiningar og viðmiðanir sem unnar eru á vegum Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar. Leiðarstjórnunarkerfið skal vera viðurkennt af Alþjóðasiglingamálastofnuninni í samræmi við 10. reglu í V. kafla SOLAS-samningsins og starfrækt af einu eða fleiri ríkjum, þar af skal að minnsta kosti eitt vera EES-ríki.

Siglingastofnun Íslands skal við framkvæmd leiðastjórnunarkerfis, sem hún ber ábyrgð á og hefur ekki verið samþykkt af hálfu Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar, taka mið af leiðbeiningum og viðmiðunarreglum sem unnar eru á vegum Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar og koma öllum nauðsynlegum upplýsingum á framfæri svo að leiðastjórnunarkerfið verði öruggt og skilvirkt í notkun.

8. gr.
Eftirlit með því að skip hlíti reglum skipaumferðarþjónustu.

Vaktstöð siglinga skal fylgjast með og gera allar nauðsynlegar og viðeigandi ráðstafanir til að tryggja að:

a)	skip sem sigla inn á svæði sem heyrir undir skipaumferðarþjónustu taki þátt í og hlíti reglum þeirrar skipaumferðarþjónustu. Vaktstöð siglinga skal starfrækt af hálfu eins eða fleiri ríkja, þar af skal að minnsta kosti eitt vera EES-ríki, innan landhelgi þeirra og byggð á leiðbeiningum sem unnar eru á vegum Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar;
b)	skip sem sigla undir fána EES-ríkis eða skip sem eru á leið til hafnar á Íslandi og sigla inn á svæði sem heyrir undir slíka skipaumferðarþjónustu utan landhelgi Íslands, sem byggð er á leiðbeiningum sem unnar eru á vegum Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar, hlíti reglum þeirrar skipaumferðarþjónustu;
c)	skip sem sigla undir fána þriðja ríkis og eru ekki á leið til hafnar á Íslandi en sigla inn á skipaumferðarþjónustusvæði utan landhelgi Íslands fylgi reglum þeirrar skipaumferðarþjónustu hvenær sem því verður við komið. Vaktstöð siglinga skal tilkynna fánaríki um hvers kyns augljós og alvarleg brot á þeim reglum inni á skipaumferðarþjónustusvæði.

9. gr.
Skipulag tilkynningarskyldukerfa, leiðastjórnunarkerfa skipa og skipaumferðarþjónustu.

Siglingastofnun Íslands skal gera allar nauðsynlegar og viðeigandi ráðstafanir til að koma sér upp viðeigandi búnaði og stöðvum í landi, í samræmi við tímaáætlunina sem tilgreind er í I. lið II. viðauka reglugerðar þessarar, til að taka á móti og nýta upplýsingar frá sjálfvirka auðkennikerfinu að teknu tilliti til nauðsynlegs sendingarsviðs tilkynninganna.

Lokið skal við að koma upp öllum nauðsynlegum búnaði og stöðvum í landi til að hrinda þessari reglugerð í framkvæmd eigi síðar en í árslok 2007. Siglingastofnun Íslands skal tryggja að viðeigandi búnaður til að senda upplýsingarnar áfram og miðla til innanlandskerfa EES-ríkja verði starfhæfur innan eins árs þaðan í frá.

Siglingastofnun Íslands skal tryggja að vaktstöð siglinga, sem fylgist með því hvort reglum skipaumferðarþjónustu og leiðastjórnunarkerfa skipa sé fylgt, hafi yfir að ráða nægu og hæfu starfsliði og viðeigandi búnaði til samskipta og eftirlits skipa og að þau séu starfrækt í samræmi við viðeigandi leiðbeiningar Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar.

10. gr.
Siglingariti.

Í tengslum við hafnarríkiseftirlit skal Siglingastofnun Íslands hafa eftirlit með og gera allar nauðsynlegar og viðeigandi ráðstafanir til að tryggja að skip sem koma til hafnar á Íslandi séu búin siglingarita í samræmi við reglurnar sem kveðið er á um í II. lið í II. viðauka reglugerðar þessarar.

Upplýsingar sem safnað er úr siglingarita skulu gerðar aðgengilegar EES-ríki, sem í hlut á, ef rannsókn verður gerð í kjölfar slyss á hafsvæði innan íslenskrar lögsögu. Tryggja skal að slíkar upplýsingar séu notaðar í þágu rannsóknarinnar og þær greindar á viðeigandi hátt. Rannsóknarnefnd sjóslysa skal tryggja að niðurstöður rannsóknarinnar séu birtar eins fljótt og unnt er eftir að þær liggja fyrir, skv. lögum um rannsókn sjóslysa.

11. gr.
Rannsókn sjóslysa.

Með fyrirvara um ákvæði 12. gr. tilskipunar ráðsins 1999/35/EB frá 29. apríl 1999 um kerfi lögboðinna skoðana til að stuðla að öruggum rekstri ekjuferja og háhraðafarþegafara í áætlunarferðum skal rannsóknarnefnd sjóslysa hlíta ákvæðum reglna Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar um rannsóknir sjóslysa og atvika á sjó þegar hún rannsakar sjóslys eða atvik á sjó í tengslum við skip sem um getur í þessari reglugerð. Rannsóknarnefnd sjóslysa skal eiga samvinnu við aðrar rannsóknarnefndir sjóslysa í EES-ríkjunum við rannsókn sjóslysa og atvika þar sem skip, sem sigla undir þeirra fána, eiga í hlut, sbr. lög og reglur um rannsókn sjóslysa.

B. Tilkynning um hættulegar eða mengandi vörur um borð í skipum (Hazmat).

12. gr.
Skyldur farmsendanda.

Ekki má bjóða til flutnings hættulegar eða mengandi vörur eða taka þær um borð í skip, óháð stærð þess, í höfn í EES-ríki nema yfirlýsing með upplýsingunum, sem tilgreindar eru í 2. tölul. I. viðauka reglugerðar þessarar, hafi verið afhent skipstjóra eða rekstraraðila. Farmsendandi ber ábyrgð á að afhenda skipstjóra eða rekstraraðila slíka yfirlýsingu og að tryggja að sendingin, sem boðin er til flutnings, sé raunverulega sú sem lýst er yfir í samræmi við a-lið 2. tölul. I. viðauka reglugerðar þessarar.

13. gr.
Tilkynning um hættulegar eða mengandi vörur um borð í skipum.

Rekstraraðili, umboðsaðili eða skipstjóri skips, óháð stærð þess, sem flytur hættulegar eða mengandi vörur og lætur úr höfn í EES-ríki skal eigi síðar en við brottför senda inn upplýsingarnar sem tilgreindar eru í 3. lið I. viðauka reglugerðar þessarar til vaktstöðvar siglinga.

Rekstraraðili, umboðsaðili eða skipstjóri skips, óháð stærð þess, sem flytur hættulegar eða mengandi vörur sem koma frá höfn utan EES-ríkja og eru á leið til hafnar á Íslandi eða til akkerislægis í landhelgi Íslands skal hið síðasta við brottför frá lestunarhöfn, eða eins fljótt og auðið er eftir að vitað er hver ákvörðunarhöfn eða staðsetning akkerislægis er, séu þessar upplýsingar ekki tiltækar við brottför, senda inn upplýsingarnar, sem tilgreindar eru í 3. lið I. viðauka, til vaktstöðvar siglinga.

Vaktstöð siglinga getur heimilað rekstraraðila, umboðsaðila eða skipstjóra skips, sem um getur í 1. og 2. mgr., að senda inn upplýsingarnar sem tilgreindar eru í 3. lið I. viðauka reglugerðar þessarar til hafnaryfirvalda í brottfararhöfn í EES-ríki eða ákvörðunarhöfn á Íslandi, eftir því sem við á.

Málsmeðferð sem tekin er upp skv. 3. mgr., verður að tryggja að vaktstöð siglinga hafi ætíð aðgang að upplýsingunum sem tilgreindar eru í 3. lið I. viðauka reglugerðar þessarar, ef þörf krefur. Í þessu skyni skal hafnaryfirvald, sem í hlut á, geyma upplýsingarnar, sem tilgreindar eru í 3. lið I. viðauka reglugerðar þessarar, nógu lengi til að þær megi nota ef atvik eða slys á sjó ber að höndum. Hafnaryfirvald skal gera nauðsynlegar ráðstafanir til að geta útvegað vaktstöð siglinga þessar upplýsingar á rafrænu formi allan sólarhringinn sé þess óskað.

Rekstraraðili, umboðsaðili eða skipstjóri skipsins skal senda inn farmupplýsingar sem tilgreindar eru í 3. lið I. viðauka reglugerðar þessarar til vaktstöðvar siglinga.

Upplýsingar skulu sendar með rafrænum hætti þegar því verður við komið. Í rafrænum boðskiptum ber að nota þá tilhögun sem tilgreind er í III. viðauka.

14. gr.
Rafrænir gagnaflutningar milli Íslands og EES-ríkja.

Siglingastofnun Íslands skal vinna að því með EES-ríkjum að tryggja samtengingu og rekstrarsamhæfi innanlandskerfa sem notuð eru til að meðhöndla upplýsingar sem tilgreindar eru í I. viðauka reglugerðar þessarar. Samskiptakerfi (SafeSeaNet), sem sett eru upp samkvæmt fyrstu undirgrein, skulu uppfylla eftirtaldar viðmiðanir:

a)	gagnaflutningar skulu vera rafrænir og unnt skal vera að taka á móti og meðhöndla tilkynningar samkvæmt 13. gr.;
b)	kerfið skal vera þannig úr garði gert að hægt sé að senda upplýsingar allan sólarhringinn;
c)	vaktstöð siglinga þarf, sé þess óskað, að geta sent upplýsingar um skipið og hættulegar eða mengandi vörur um borð án tafar til lögbærs yfirvalds í öðru EES-ríki.

15. gr.
Undanþágur.

Siglingastofnun Íslands er heimilt að veita þeim sem stunda áætlunarsiglingar innanlands undanþágu frá kröfunum, sem kveðið er á um í 13. gr., að uppfylltum eftirtöldum skilyrðum:

að félagið sem sinnir áætlunarsiglingunum, sem um getur hér að framan, haldi og uppfæri skrá yfir skip sem um ræðir og sendi hana til vaktstöðvar siglinga;

að beiðni vaktstöðvar siglinga skulu upplýsingar, sem taldar eru upp í 3. lið I. viðauka reglugerðar þessarar og varða sérhverja farna sjóferð, vera til reiðu. Félagið skal koma upp innra kerfi til að tryggja að unnt sé, ef þess er óskað, að senda umræddar upplýsingar til vaktstöðvar siglinga með rafrænum hætti, allan sólarhringinn og án tafar, í samræmi við 4. mgr. 13. gr.

Ef alþjóðlegar áætlunarsiglingar eru stundaðar milli Íslands og EES-ríkja getur EES-ríki farið fram á að Siglingastofnun Íslands veiti undanþágu fyrir þessa þjónustu af hálfu Íslands. Öll EES-ríki sem í hlut eiga, þar með talin viðkomandi strandríki, skulu hafa samstarf um að veita þjónustunni, sem í hlut á, undanþágu í samræmi við skilyrðin sem kveðið er á um í 1. mgr.

Siglingastofnun Íslands og viðkomandi EES-ríki skulu reglulega ganga úr skugga um að skilyrðin sem kveðið er á um í 1. og 2. mgr. séu uppfyllt. Ef einu af þessum skilyrðum er ekki lengur fullnægt skulu þau tafarlaust fella úr gildi sérréttindi þau sem felast í undanþágu hlutaðeigandi félags.

Siglingastofnun Íslands skal senda Eftirlitsstofnun EFTA skrá yfir útgerðir og skip sem fengið hafa undanþágu samkvæmt þessari grein sem og alla uppfærslu á þeirri skrá.

C. Eftirlit með hættulegum skipum og íhlutun verði atvik eða slys á sjó.

16. gr.
Miðlun upplýsinga um tiltekin skip.

Skip sem falla innan ramma viðmiðana, sem getið er hér á eftir, teljast vera skip sem kunna að ógna skipaumferð, siglingaöryggi, öryggi einstaklinga eða umhverfinu:

a)	skip sem í sjóferð sinni:
	—	hafa tengst atvikum eða slysum á sjó sem um getur 17. gr.; eða
	—	hafa ekki uppfyllt tilkynningar- og upplýsingaskyldu sem mælt er fyrir um í þessari reglugerð; eða
	—	hafa ekki uppfyllt gildandi reglur leiðastjórnunarkerfa skipa og skipaumferðarþjónustu sem eru á ábyrgð vaktstöðvar siglinga;

b)	skip sem sannað þykir eða miklar líkur eru á að hafi vísvitandi losað olíu eða brotið ákvæði MARPOL-samningsins með öðrum hætti á hafsvæðum innan íslenskrar lögsögu;
c)	skip sem synjað hefur verið um aðgang að höfnum EES-ríkja eða hefur sætt skýrslugjöf eða tilkynningu frá öðru EES-ríki í samræmi við 1. lið I. viðauka við reglugerð um hafnarríkiseftirlit með sjóflutningum, nr. 589/2003, með síðari breytingum.

Vaktstöð siglinga skal koma upplýsingum samkvæmt 1. mgr. á framfæri við hlutaðeigandi vakt- eða strandstöðvar í öðrum EES-ríkjum sem er að finna meðfram fyrirhugaðri siglingaleið skipsins.

Vaktstöð siglinga skal tryggja að upplýsingunum, sem henni eru sendar samkvæmt 2. mgr., sé miðlað til hlutaðeigandi hafnaryfirvalda og/eða annarra yfirvalda tilnefndra af EES-ríki. Innan þeirra takmarka sem Siglingastofnun Íslands er sett með tilliti til fjölda starfsmanna skal hún framkvæma hvers kyns viðeigandi skoðanir og sannprófanir í höfnum sínum, annaðhvort að eigin frumkvæði eða að beiðni annars EES-ríkis, án þess að brjóta í bága við skyldur sínar hvað varðar hafnarríkiseftirlit. Stofnunin skal upplýsa öll hlutaðeigandi EES-ríki um niðurstöður þeirra aðgerða sem hún grípur til.

17. gr.
Tilkynningar um atvik og slys á sjó.

Án þess að brjóta í bága við þjóðarétt og með það að markmiði að fyrirbyggja eða draga úr hvers kyns hættum sem ógna siglingaöryggi, öryggi einstaklinga eða umhverfis skal vaktstöð siglinga, hafa eftirlit með og gera allar viðeigandi ráðstafanir til að tryggja að skipstjóri skips sem siglir innan íslenskrar efnahagslögsögu tilkynni tafarlaust til vaktstöðvar siglinga um eftirfarandi:

a)	sérhvert atvik eða slys sem hefur áhrif á öryggi skipsins, svo sem árekstur, strand, skemmdir, löskun eða bilun, innflæði vatns, eldsvoða eða tilfærslu á farmi, skemmdir á bol eða bilun í burðarvirki;
b)	sérhvert atvik eða slys sem ógnar öryggi í siglingum svo sem bilanir sem líkur eru á að hafi áhrif á stjórnhæfni skipsins eða haffæri þess eða galla sem kunna að hafa áhrif á aðalvélbúnað eða stýrisbúnað, raforkuframleiðslubúnað, siglingatæki eða fjarskiptabúnað;
c)	hverjar þær aðstæður sem kunna að valda mengun hafs eða stranda, svo sem losun eða hættu á losun mengandi vara í hafið;
d)	hvers kyns brák af mengandi efnum og ílát eða pakka sem sjást fljóta á sjónum.

Tilkynning samkvæmt 1. mgr., skal a.m.k. innihalda auðkenni skipsins, staðarákvörðun þess, brottfararhöfn, ákvörðunarhöfn, póstfang þar sem unnt er að afla upplýsinga um hættulegar og mengandi vörur um borð, fjölda einstaklinga um borð, upplýsingar um atvikið og hvers kyns viðeigandi upplýsingar sem um getur í ályktun Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar A.851(20).

Vaktstöð siglinga skal upplýsa rannsóknarnefnd sjóslysa um tilkynningar skv. a-lið 1. mgr. þessarar greinar.

18. gr.
Ráðstafanir vegna óvenju slæms veðurs og/eða sjólags.

Telji vaktstöð siglinga að öryggi mannslífa sé í hættu eða að alvarleg hætta sé á mengun í óvenju slæmu veðri og/eða sjólagi eða vegna annarra aðstæðna á siglingaleiðum eða strandsvæðum við Ísland eða á siglingaleiðum eða strandsvæðum annarra ríkja skal hún:

a)	þegar þess er kostur upplýsa skipstjóra skips sem er statt innan hlutaðeigandi hafnarsvæðis og fyrirhugað er að sigla til þeirrar hafnar eða úr þeirri höfn um veður og sjólag og, ef við á og unnt er, um hættur sem steðja kunna að skipi hans, farmi, áhöfn og farþegum;
b)	með fyrirvara um þá skyldu að aðstoða nauðstödd skip og í samræmi við 20. gr. reglugerðar þessarar, grípa til annarra viðeigandi ráðstafana sem geta falið í sér tilmæli eða bann, sem beint er annaðhvort til tiltekins skips eða skipa almennt, við því að koma til hafnar eða halda úr höfn innan tilgreindra svæða þar til sannreynt hefur verið að hættan, sem ógnaði mannslífum og umhverfinu, sé liðin hjá;
c)	gera viðeigandi ráðstafanir til að takmarka eins og unnt er eða banna, ef nauðsyn krefur, töku eigin eldsneytis um borð í skip í efnahagslögsögu Íslands í samræmi við ákvæði laga um varnir gegn mengun hafs og stranda og reglugerðum skv. þeim.

Skipstjóri skal greina félaginu frá viðeigandi ráðstöfunum eða tilmælum sem vísað er til í 1. mgr. Þau skulu þó ekki brjóta í bága við ákvörðun skipstjórans á grunni faglegrar ákvörðunar hans í samræmi við SOLAS-samninginn. Ef ákvörðun skipstjórans er ekki í samræmi við þær ráðstafanir sem vísað er til í 1. mgr. skal hann upplýsa vaktstöð siglinga um ástæðuna sem liggur að baki ákvörðuninni.

Viðeigandi ráðstafanir eða tilmæli sem vísað er til í 1. mgr. skulu byggð á spám um veður og sjólag sem fengnar eru hjá Siglingastofnun Íslands eða Veðurstofu Íslands.

19. gr.
Ráðstafanir sem tengjast atvikum eða slysum á sjó.

Verði þau atvik eða slys á sjó sem um getur í 17. gr. er vaktstöð siglinga heimilt að grípa til allra viðeigandi ráðstafana í samræmi við landslög og þjóðarétt ef nauðsyn krefur, til að tryggja öryggi siglinga og einstaklinga og til verndar umhverfi hafs og stranda, eins og nánar er tilgreint í viðauka IV við reglugerð þessa en ekki er um tæmandi talningu ráðstafana að ræða.

Rekstraraðili, skipstjóri og eigandi hættulegra eða mengandi vara sem eru um borð skulu, í samræmi við innlend lög og þjóðarétt, starfa náið með vaktstöð siglinga og viðeigandi stjórnvöldum með það að markmiði að draga úr afleiðingum atviksins eða sjóslyssins.

Skipstjóri skips sem ákvæði alþjóðareglna um öryggistjórnun skipa og mengunarvarnir (ISM - International Safety Management Code) gilda um, skulu samkvæmt þeim reglum tilkynna félaginu um öll atvik eða slys sem verða á sjó, eins og um getur í 1. mgr. 17. gr. Jafnskjótt og félagið hefur fengið upplýsingar um slíkt óhapp skal það hafa samband við vaktstöð siglinga og bjóða fram aðstoð sína eftir þörfum.

20. gr.
Neyðarhöfn og skipaafdrep.

Að höfðu samráði við Landhelgisgæslu Íslands og Umhverfisstofnun skal Siglingastofnun Íslands gera áætlun með hliðsjón af viðeigandi leiðbeiningum Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar, um að liðsinna nauðstöddum skipum á hafsvæðum í lögsögu Íslands. Slík áætlun skal fela í sér ákvörðun um hlutverk og ábyrgð einstakra aðila, nauðsynlega tilhögun og málsmeðferð, með hliðsjón af takmörkunum tengdum rekstri og umhverfi, til að tryggja að skip í sjávarháska geti tafarlaust leitað neyðarhafnar eða skipaafdreps með fyrirvara um að heimild fáist hjá viðkomandi hafnaryfirvöldum eða landeigendum eða öðrum sem hagsmuna hafa að gæta. Telji Siglingastofnun Íslands, að höfðu samráði við Landhelgisgæslu Íslands og Umhverfisstofnun það nauðsynlegt og gerlegt, þarf áætlunin að fela í sér tilhögun um að séð sé fyrir nægilegum úrræðum og aðstöðu til hjálpar, björgunar og viðbragða við mengun.

Áætlun um liðsinni við skip í sjávarháska skal vera aðgengileg sé þess óskað og birt á íslensku og ensku á heimasíðu vaktstöðvar siglinga og Siglingastofnunar Íslands.

21. gr.
Upplýsingar hlutaðeigandi aðila.

Vaktstöð siglinga skal, eftir þörfum, útvarpa á viðkomandi svæðum upplýsingum um öll atvik eða slys, sem tilkynnt hefur verið um samkvæmt 1. mgr. 17. gr., svo og upplýsingum um skip sem ógna siglingaöryggi, öryggi einstaklinga eða umhverfinu.

Þegar vaktstöð siglinga fær upplýsingarnar sem tilkynnt er um í samræmi við 13. og 17. gr. reglugerðar þessarar, skal hún gera viðeigandi ráðstafanir til að geta veitt slíkar upplýsingar hvenær sem er, ef lögbært yfirvald annars EES-ríkis fer fram á það af öryggisástæðum.

EES-ríki þar sem lögbærum yfirvöldum hefur, samkvæmt þessari reglugerð eða á annan hátt, verið tilkynnt um ástand sem hefur í för með sér hættu eða eykur líkur á því að hætta skapist fyrir annað EES-ríki á tilteknum siglingaleiðum eða strandsvæðum skulu gera viðeigandi ráðstafanir til að láta EES-ríki, sem á í hlut, vita af því eins fljótt og auðið er og hafa samráð við það um fyrirhugaðar aðgerðir. Ef við á, skulu EES-ríkin vinna saman með það að markmiði að samnýta ráðstafanirnar til sameiginlegra aðgerða.

Vaktstöð siglinga skal gera nauðsynlegar ráðstafanir til að hagnýta sér að fullu þær tilkynningar sem skipum ber að senda henni samkvæmt 17. gr. reglugerðar þessarar.

D. Hliðarráðstafanir.

22. gr.
Tilnefning lögbærra aðila og birting skrár yfir þá.

Vaktstöð siglinga skal taka á móti tilkynningum samkvæmt reglugerð þessari. Hún skal miðla þeim áfram til annarra stjórnvalda eftir því sem þjónustusamningar kveða á um hverju sinni.

Siglingastofnun Íslands skal tryggja að hagsmunaaðilum í siglingum berist viðeigandi og reglulega uppfærðar upplýsingar, einkum í siglingahandbókum, um yfirvöld og stöðvar sem tilnefndar hafa verið samkvæmt 1. mgr., þar með talið, eftir því sem við á, landsvæðið sem þau hafa lögsögu yfir og málsmeðferð þá sem kveðið hefur verið á um til að senda inn upplýsingarnar sem krafist er samkvæmt þessari reglugerð.

Siglingastofnun Íslands skal senda Eftirlitsstofnun EFTA skrá yfir þau stjórnvöld og stöðvar sem tilnefnd eru samkvæmt 1. mgr. og allar uppfærslur á henni.

23. gr.
Samstarf milli Siglingastofnunar Íslands og Eftirlitsstofnunar EFTA.

Siglingastofnun Íslands og Eftirlitsstofnun EFTA skulu starfa saman að því að ná eftirtöldum markmiðum:

a)	nýta með sem bestum hætti þær upplýsingar sem tilkynnt er um samkvæmt þessari reglugerð, einkum með því að koma upp viðeigandi gagnaskiptatengingum milli vaktstöðvar siglinga og hafnaryfirvalda, með það að markmiði að skiptast á gögnum sem tengjast ferðum skipa, áætluðum komutíma þeirra til hafna og farmi þeirra;
b)	þróa og efla virkni gagnaskiptatenginga milli vaktstöðva EES-ríkja með það að markmiði að fá betri heildarmynd af umferð, bæta eftirlit með skipum sem eiga leið um svæðið og samræma og eftir föngum hagræða skýrslugerð sem krafist er af hálfu skipa á leið þar um;
c)	færa út svið og/eða uppfæra eftirlits- og upplýsingakerfi EES-ríkja fyrir umferð á sjó með það í huga að efla auðkenningu og eftirlit með skipum. Í þessu skyni skulu Siglingastofnun Íslands og Eftirlitsstofnun EFTA vinna saman að því að koma á fót, ef nauðsyn krefur, tilkynningarskyldukerfum, skyldubundinni skipaumferðarþjónustu og viðeigandi leiðastjórnunarkerfum skipa með það að markmiði að leggja þau fyrir Alþjóðasiglingamálastofnunina til samþykkis;
d)	gera, ef við á, samræmdar áætlanir um að liðsinna nauðstöddum skipum.

24. gr.
Trúnaður við meðferð upplýsinga.

Vaktstöð siglinga er heimilt að veita lögregluyfirvöldum og öðrum opinberum eftirlitsaðilum upplýsingar sem þeim eru nauðsynlegar vegna eftirlits og rannsóknar mála.

Vaktstöð siglinga og stjórnvöld skulu gera nauðsynlegar ráðstafanir til að tryggja trúnað við meðferð upplýsinga sem þau fá í hendur samkvæmt þessari reglugerð.

25. gr.
Eftirlit með framkvæmd þessarar reglugerðar.

Siglingastofnun Íslands skal annast reglulegar skoðanir og aðrar nauðsynlegar aðgerðir til að kanna virkni gagnaskiptakerfa á landi sem sett hafa verið upp til að uppfylla kröfur þessarar reglugerðar og einkum getu þeirra til að uppfylla kröfur um að taka á móti og senda tafarlaust allan sólarhringinn upplýsingar sem tilkynnt er um samkvæmt 13. og 15. gr.

Vaktstöð siglinga skal tafarlaust skýra fánaríki og öðru hlutaðeigandi ríki frá ráðstöfunum sem gripið er til vegna skipa sem sigla ekki undir fána þeirra samkvæmt 16. og 19. gr. þessarar reglugerðar.

Ef vaktstöð siglinga kemst að því, við atvik eða slys á sjó sem um getur í 19. gr., að félag hefur ekki getað náð og haldið sambandi við skipið eða við vaktstöð siglinga skal hún tilkynna það ríkinu sem gaf út ISM-skírteinið og tengt öryggisstjórnunarskírteini eða þeim sem það var gefið út fyrir.

Ef alvarleiki bilunar sýnir að um er að ræða stórfelldar vanefndir á starfrækslu öryggisstjórnunarkerfis félags sem er með staðfestu í EES-ríki skal EES-ríkið, sem gaf út öryggisskírteinið eða öryggisstjórnunarskírteinið í nafni skipsins, þegar gera nauðsynlegar ráðstafanir gegn hlutaðeigandi félagi með það í huga að afturkalla öryggisskírteinið og tengt öryggisstjórnunarskírteini.

III. KAFLI
Vaktstöð siglinga.

26. gr.
Verkefni.

Vaktstöð siglinga sinnir eftirlits- og upplýsingakerfi fyrir umferð á sjó með það að markmiði að auka öryggi og skilvirkni skipaumferðar og bæta viðbrögð við atvikum, slysum eða hættum sem kunna að skapast á sjó og stuðla þannig betur að því að koma í veg fyrir eða greina mengun af völdum skipa. Jafnframt skal hún taka á móti öllum tilkynningum samkvæmt reglugerð þessari og hafa eftirlit með og gera allar nauðsynlegar og viðeigandi ráðstafanir til að tryggja að skipstjórar, rekstraraðilar eða umboðsaðilar skipa, sem og farmsendendur eða eigendur hættulegra eða mengandi vara sem fluttar eru um borð í slíkum skipum, uppfylli kröfur reglugerðar þessarar.

Vaktstöð siglinga skal hafa hlutverk leitar- og björgunarmiðstöðvar á hafinu umhverfis Ísland í samræmi við alþjóðasamning um leit og björgun á hafinu. Landhelgisgæsla Íslands sem fer með faglega stjórn vaktstöðvarinnar samkvæmt þjónustusamningi, ber ábyrgð á yfirstjórn leitar og björgunar frá vaktstöðinni og veitir henni þannig hlutverk leitar- og björgunarmiðstöðvar á sjó (MRCC) fyrir björgunaraðila á Íslandi í samræmi við alþjóðasamning um leit og björgun á hafinu, sbr. samstarfssamning um starfrækslu leitar- og björgunarmiðstöðvar.

Vaktstöð siglinga skal auk þess annast, eftir því sem nánar er ákveðið í þjónustusamningi:

•	vöktun, rekstur og viðhald á sjálfvirku tilkynningarkerfi skipa (STK)
•	vöktun á sjálfvirku alþjóðlegu auðkennikerfi skipa (AIS)
•	vöktun, rekstur og viðhald á alþjóðlegu neyðar- og öryggisfjarskiptakerfi skipa (GMDSS)
•	almenna fjarskiptaafgreiðslu fyrir skip
•	móttöku og miðlun:

–	neyðarkalla frá skipum
–	tilkynninga frá farþegaskipum vegna talningar og skráningar farþega
–	tilkynninga frá skipum sem flytja hættulegan eða mengandi varning
–	tilkynninga um óhöpp eða slys á sjó
–	skráninga skipa sem falla undir hafnarríkiseftirlit
–	tilkynninga um komu skipa til íslenskra hafna
–	tilkynninga og upplýsinga um bilanir í vitakerfinu og farartálma á sjó
–	upplýsinga um neyðarhafnir og skipaafdrep og samskipti við hafnir sem Siglingastofnun hefur tilnefnt sem neyðarhafnir

•	Önnur verkefni sem Siglingastofnun felur vaktstöð siglinga.
•	Verkefni í þágu þriðja aðila sem Siglingastofnun heimilar.

IV. KAFLI
Sjálfvirkt tilkynningarkerfi íslenskra skipa (STK).

27. gr.
Tilkynningar um staðsetningu skipa.

Öll íslensk skip skulu tilkynna brottför og komu í höfn og staðsetningu sína gegnum sjálfvirkt tilkynningarkerfi (STK) samkvæmt 29. gr.

Útgerðarmenn skipa sem eingöngu sigla á þjónustusvæði sjálfvirks tilkynningarkerfis á metrabylgju skulu búa skip sín nauðsynlegum tækjakosti vegna sjálfvirks tilkynningarkerfis.

Útgerðarmenn skipa sem sigla utan þjónustusvæðis sjálfvirks tilkynningarkerfis á metrabylgju skulu búa skip sín nauðsynlegum tækjakosti til að senda tilkynningar í gegnum gervihnattarsamband.

Verði vaktstöð siglinga vör við að tæki í skipi starfi ekki rétt skal það þegar tilkynnt skipstjóra skipsins og skal skipstjóri láta gera við tækið svo fljótt sem verða má og eigi síðar en skipið lætur næst úr höfn.

Ef tilkynning samkvæmt 29. gr. berst ekki frá skipi á reglulegum tíma skal vaktstöð siglinga bregðast strax við og kanna ástæður slíks. Viðbragðsstigin eru:

Venjulegt ástand: Tilkynningar berast sjálfvirkt frá skipi samkvæmt 29. gr.

Viðbragðsástand: Tilkynning hefur ekki borist frá skipi samkvæmt 29. gr.

Vaktstöð siglinga skal hafa samband við skipið innan 30 mínútna eftir að tilkynning á að hafa borist. Takist ekki að hafa upp á skipinu skal farið í næsta viðbragðsstig – hættuástand.

Hættuástand: Hafi skip ekki skilað sér eftir viðbragðsástand skal hafist handa við leit og björgun samkvæmt verklagsreglum sem vaktstöð siglinga setur. Hafi skip sent neyðarkall frá neyðarhnappi skipstækisins skal hafin leit og björgun samkvæmt nefndum verklagsreglum. Vaktstöð siglinga skal virkja alla þá aðila sem lögum samkvæmt sjá um leit og björgun.

28. gr.
Hafsvæði.

Hafsvæði eins og þau eru skilgreind í reglugerð þessari eru samkvæmt skilgreiningum Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar (IMO) í SOLAS, sbr. 2. gr. reglugerðar um fjarskiptabúnað og fjarskipti íslenskra skipa, nr. 53/2000.

Hafsvæði A1: Er hafsvæði sem takmarkast af langdrægi strandarstöðvar til talfjarskipta og viðvarana með stafrænu valkalli (DSC) á metrabylgju (VHF). Þar sem engin DSC þjónusta er í landi á metrabylgju er þetta hafsvæði ekki notað hér við land.

Hafsvæði A2: Er svæði utan hafsvæða STK og/eða A1, sem takmarkast af langdrægi strandarstöðvar til talfjarskipta og viðvarana með stafrænu valkalli (DSC) á millibylgju (MF).

Hafsvæði A3: Er svæði utan hafsvæða STK, A1 og A2, sem takmarkast af langdrægi kyrrstæðra INMARSAT gervihnatta til sendinga viðvarana, þ.e. milli 70° N og 70° S.

Hafsvæði A4: Er svæði utan hafsvæða STK, A1, A2 og A3.

Hafsvæði STK: Er hafsvæðið sem takmarkast af langdrægi sjálfvirku tilkynningar-skyldunnar á metrabylgju (VHF).

Skipum og bátum sem aðeins hafa búnað til að senda tilkynningar á þjónustusvæði sjálfvirks tilkynningarkerfis á metrabylgju er óheimilt að sigla út fyrir það svæði.

29. gr.

Öll íslensk skip skulu tilkynna brottför og komu í höfn og staðsetningu sína gegnum sjálfvirkt tilkynningarkerfi (STK) á eftirfarandi hátt:

a.	Skip sem eru 24 metrar að lengd eða lengri skulu tilkynna sig á tólf klukkustunda fresti.
b.	Skip sem eru styttri en 24 metrar og hafa heimild til að sigla utan þjónustusvæðis sjálfvirks tilkynningarkerfis á metrabylgju skulu tilkynna sig á einnar klukkustundar fresti.
c.	Skip sem eru styttri en 24 metrar og sigla á þjónustusvæði sjálfvirks tilkynningarkerfis á metrabylgju skulu tilkynna sig á fimmtán mínútna fresti.
d.	Farþegaskip sem notuð eru í atvinnuskyni skulu tilkynna sig á fimmtán mínútna fresti.

Undanþegin ákvæðum 1. mgr. eru varðskip og skip sem ekki eru notuð í atvinnuskyni. Siglingastofnun Íslands er heimilt að veita undanþágu frá ákvæðum 1. mgr. til skipa og báta sem stunda aðeins veiðar í atvinnuskyni innan 1,5 sjómílna frá landi og aðstæður um borð eru þannig að ekki er unnt að hafa þar nauðsynlegan búnað til að senda sjálfvirkar tilkynningar, enda telji stofnunin að öryggi skips og áhafnar sé ekki stefnt í hættu. Þegar slík undanþága er veitt skal Siglingastofnun Íslands árita leyfilegt farsvið skipsins á haffærisskírteini þess.

V. KAFLI
Ýmis ákvæði.

30. gr.
Brot o.fl.

Um brot gegn reglugerð þessari fer eftir ákvæðum 18. gr. laga um vaktstöð siglinga, nr. 41/2003.

31. gr.
Gildistaka o.fl.

Reglugerð þessi, sem sett er samkvæmt lögum um vaktstöð siglinga nr. 41/2003, lögum um Siglingastofnun Íslands nr. 6/1996, lögum um eftirlit með skipum nr. 47/2003, lögum um verndun hafs og stranda nr. 33/2004 og lögum um rannsókn sjóslysa nr. 68/2000, staðfestist hér með til að öðlast þegar gildi og birtist til eftirbreytni öllum þeim sem hlut eiga að máli.

Reglugerðin er sett til innleiðingar á tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 2002/59/EB frá 27. júní 2002 um stofnun eftirlits- og upplýsingakerfis bandalagsins fyrir umferð á sjó og um niðurfellingu á tilskipun ráðsins 93/75/EBE, sem birtist í EES-viðbæti 19/2003, bls. 16 og ákvörðun EES-nefndar nr. 13/2003, sem birtist í EES-viðbæti 56/2004, bls. 174.

Jafnframt fellur úr gildi reglugerð um tilkynningarskyldu íslenskra skipa, nr. 220/2001 og reglugerð um tilkynningarskyldu skipa sem flytja hættulegan varning, nr. 710/1998.

Samgönguráðuneytinu, 18. júlí 2006.
Sturla Böðvarsson.
Ragnhildur Hjaltadóttir.

VIÐAUKAR
(sjá PDF-skjal)

B deild - Útgáfud.: 4. ágúst 2006