1. gr.

Prestum ber greiðsla fyrir aukaverk frá þeim sem verk er unnið fyrir samkvæmt gjald­skrá þessari.

Greiðslur fyrir aukaverk skal miða við ákveðinn fjölda eininga. Hver eining jafngildir 1/10 hluta gjalds fyrir borgaralega hjónavígslu á hverjum tíma, samkvæmt gildandi lögum um aukatekjur ríkissjóðs. Þó er innanríkisráðherra heimilt að ákveða aðrar fjárhæðir á grund­velli endurskoðunar, sem og ef forsendur breytast verulega af einhverjum ástæð­um á gildistímanum eða ef einhver aukaverk verða felld út úr gjaldskránni.

2. gr.

Greiðslur fyrir eftirtalin aukaverk eru sem hér segir:

3. gr.

Ef prestur er sérstaklega kvaddur til að vinna aukaverk, greiðir sá ferðakostnað prestsins er beiðist verksins, samkvæmt reglum um greiðslu ferðakostnaðar ríkisstarfsmanna og í samræmi við þau viðmið sem fram koma í þessari grein. Ber presti að upplýsa greið­endur fyrirfram um aksturskostnaðinn. Viðkomandi kirkjugarður greiðir þó aksturs­kostnað vegna kistulagninga, útfara og frágangs duftkerja, sbr. lið c) og d).

Eigi er heimilt að innheimta aksturskostnað vegna fermingarstarfa.

4. gr.

Prestur lætur ókeypis í té vottorð vegna meðlagsgreiðslna með barni og vottorð gefin sam­kvæmt beiðni sveitarstjórna, opinberra stofnana og annarra stjórnvalda.

Presti er ennfremur skylt að gefa hlutaðeigandi ókeypis vottorð um skírn og hjónavígslu, enda sé þeirra vitjað eigi síðar en viku eftir að athöfn fór fram.

5. gr.

Gjaldskrá þessi er sett samkvæmt lögum um embættiskostnað sóknarpresta og auka­verk þeirra nr. 36/1931. Öðlast hún gildi þegar í stað og gildir til og með 30. sept­ember 2023. Við gildistöku gjaldskrárinnar falla úr gildi gjaldskrá nr. 668 frá 9. sept­ember 2003 og auglýsing nr. 989 frá 18. desember 2003 um breytingu á gjaldskrá fyrir aukaverk presta þjóðkirkjunnar.