1. gr.

Eftirfarandi fjármálafyrirtæki geta haft viðskiptareikning í íslenskum krónum við Seðla­banka Íslands.

Innlend fjármálafyrirtæki (lánastofnanir) sem fengið hafa starfsleyfi skv. 1., 2. 3. og 4. tl. 1. mgr. 4. gr. laga nr. 161/2002 um fjármálafyrirtæki.
Útibú erlendra fjármálafyrirtækja sem fengið hafa staðfestu og samsvarandi starfsleyfi og greinir í 1. tl. í öðru ríki á Evrópska efnahagssvæðinu og starfa hér á landi, sbr. 31. gr. laga nr. 161/2002 um fjármálafyrirtæki.
Útibú erlendra fjármálafyrirtækja með staðfestu í ríki utan Evrópska efnahags­svæðisins sem fengið hafa heimild Fjármálaeftirlitsins skv. 33. gr. laga nr. 161/2002 enda hafi fyrirtækið hliðstætt starfsleyfi og 1., 2., 3. og 4. tl. 1. mgr. 4. gr. sömu laga kveður á um í heimaríkinu, starfsemin sem fyrirtækið hyggst stunda hér á landi sé sambærileg og að starfsemi fyrirtækisins sé háð sambæri­legu fjármálaeftirliti sem lög nr. 87/1998 kveða á um í heimaríkinu.
Fyrirtæki í verðbréfaþjónustu (reikningsstofnun) sem aðild eiga að verðbréfa­miðstöð í þeim tilgangi að Seðlabankinn annist efndalok viðskipta þeirra með rafbréf sbr. 15. gr. laga nr. 131/1997 um rafræna eignarskráningu verðbréfa.

Bindiskyld fjármálafyrirtæki (lánastofnanir) skulu leggja bindifé í samræmi við reglur Seðla­banka Íslands um bindiskyldu nr. 879/2005 inn á viðskiptareikning sinn.

Viðskiptareikningur er jafnframt stórgreiðslureikningur sem notaður er við uppgjör fjármála­fyrirtækis í greiðslukerfi eða verðbréfa­uppgjörskerfi sbr. reglur um stórgreiðslu­kerfi Seðlabanka Íslands.

2. gr.

Fjármálafyrirtæki sem stofnar viðskiptareikning við Seðlabankann skal uppfylla eftirtalin skilyrði:

Hafa tilskilin leyfi Fjármálaeftirlitsins skv. lögum nr. 161/2002.
Útibú erlendra fjármálafyrirtækja skulu lúta opinberu eftirliti fjármála­eftirlits­yfirvalds á Evrópska efnahagssvæðinu eða sambærilegu eftirlits­valdi sé um að ræða fjármálafyrirtæki utan Evrópska efnahagssvæðisins.
Uppfylla kröfur viðkomandi eftirlitsstofnunar m.a. að því er varðar eiginfjárhlutfall og lausafjárhlutfall.
Hafa sett sér skriflegar reglur og viðhafa innra eftirlit sem miðar að því að koma í veg fyrir að starfsemi þess sé notuð til peningaþvættis og fjármögnunar hryðju­verka, sbr. ákvæði laga nr. 64/2006 um aðgerðir gegn peningaþvætti og fjár­mögnun hryðjuverka. Útibú erlendra fjármálafyrirtækja utan Evrópska efnahags­svæðisins skulu sýna fram á að eftirlit innan fyrirtækisins með því að ekki fari fram peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka sé með hliðstæðum eða sambæri­legum hætti og fram kemur í lögum nr. 64/2006.

3. gr.

Viðskiptareikningar bera vexti samkvæmt vaxtatilkynningum Seðlabankans sem birtar eru á vefsíðu bankans. Um ákvörðun vaxta vísast til 9. gr. reglna um viðskipti fjármála­fyrirtækja við Seðlabanka Íslands.

4. gr.

Yfirdráttur á viðskiptareikningi er óheimill.

Þrátt fyrir 1. mgr. geta þau fjármálafyrirtæki, sem eru þátttakendur í stórgreiðslukerfi Seðlabankans fengið heimild til yfirdráttar á viðskiptareikningi sínum vegna uppgjörs í stórgreiðslukerfinu með skriflegum samningi og gegn fullnægjandi tryggingum sem Seðlabankinn metur hæfar skv. reglum um stórgreiðslukerfi Seðlabanka Íslands. Yfirdráttur er eingöngu heimill innan dags, á afgreiðslutíma stórgreiðslukerfisins.

Þegar sérstaklega stendur á, getur þátttakandi í stórgreiðslukerfi Seðlabankans óskað eftir hækkun yfirdráttarheimildar innan dags á afgreiðslutíma stórgreiðslukerfisins skv. 2. mgr. gegn tryggingum sem Seðlabankinn metur hæfar. Heimildin gildir frá því að hún er samþykkt af Seðlabankanum til lokunar stórgreiðslukerfisins. Fyrir yfirdráttarheimildina skal greiða sérstakt gjald skv. gjaldskrá Seðlabankans.

5. gr.

Seðlabankinn getur án fyrirvara lokað reikningi vegna óheimils yfirdráttar.

Seðlabankanum er heimilt að innleysa tryggingar til uppgjörs á óheimilum yfirdrætti á hvern þann hátt sem Seðlabankinn kýs, án sérstaks fyrirvara og án atbeina yfirvalda. Er Seðlabankanum í sjálfsvald sett hvort innleystar eru allar tryggingar sem settar hafa verið eða einungis hluti þeirra og þá í hvaða röð það er gert.

6. gr.

Sjóðir í eigu ríkisins sem tilgreindir eru í A-hluta ríkisreiknings, lánastofnanir í eigu ríkisins sem tilgreindar eru í C-hluta ríkisreiknings og fjármálastofnanir ríkisins sem tilgreindar eru í D-hluta ríkisreiknings, sbr. 3. gr. laga nr. 88/1997 um fjárreiður ríkisins geta haft viðskiptareikning í Seðlabankanum.

7. gr.

Vextir af innstæðum viðskiptareikninga eru hinir sömu og á viðskiptareikningum fjármála­fyrirtækja hjá Seðlabankanum.

Yfirdráttur á viðskiptareikningi er óheimill.

8. gr.

Reglur þessar, sem settar eru með tilvísun til 2. mgr. 6. gr. og 38. gr. laga nr. 36/2001 um Seðlabanka Íslands, taka gildi 21. júní 2007.